
Lyfjameðferð er mælt með fyrir alla sem hafa fengið beinþynningarbrot, þar sem hættan á frekari brotum er veruleg og forvarnir skipta miklu máli.
Fyrir þá sem ekki hafa fengið beinþynningarbrot byggist ákvörðun um lyfjameðferð á niðurstöðum beinþéttnimælingar ásamt einstaklingsbundnu áhættumati, svo sem fjölskyldusögu, aldurs og annarra sjúkdóma.
Ákvörðun um lyfjameðferð er alltaf tekin í samráði við lækni, sem metur heildaráhættu einstaklingsins.
Mörg lyf eru í boði til að meðhöndla beinþynningu, og val á lyfi fer eftir aldri, heilsufari og öðrum áhættuþáttum. Helstu flokkar lyfja eru:

Bisfosfónöt í töfluformi.
Meðferð með bisfosfónöttöflum krefst þess að nýrnastarfsemi sé nægilega góð (kreatínínhreinsun ≥ 35 ml/mín).
Einnig er mikilvægt að útiloka ómeðhöndlaðan kalk- eða D-vítamínskort áður en meðferð hefst, þar sem slíkt þarf að leiðrétta fyrirfram.
Töflurnar þarf að taka á réttan hátt til að hámarka áhrif meðferðar og draga úr aukaverkunum, sérstaklega ertingu í vélinda og meltingarvegi.